Doğaçlama oyunculuk, oyuncunun oyuna kendinden birşeyler katmasıdır. Bu da role adapte olmakla mümkündür. Oyuncu canlandırdığı karakteri benimser ve adeta o karaktere dönüşür. Bu şekilde başarılı bir oyuncu olmak mümkündür.
Herkes oyunculuk yapabilir. Ancak herkes başarılı bir oyuncu olamaz. Güzellik ve yakışıklılık oyunculukta belirleyici gibi görünse de, seyirci başarısız oyuncuları çabuk harcar. Bu yüzdendir ki günümüzdeki mankenler oyunculuk meslekine girme kararı verdiğinde harıl harıl yabancı koçlardan ders alır, gelişmeye çalışırlar.
Doğaçlama oyunculuk, bir tiyatro oyuncusu için çok daha önemlidir. Çünkü seyirci canlı olarak hisseder ve canlı olarak tepki verir. Ama kamera önü oyunculukta hataların silinmesi ve seyircinin oyun öncesini görmesi mümkün değildir.
Tiyatro Oyuncusu ve Kamera Önü Oyuncusu
Tiyatro oyuncusu büyük oynar. Sesi, vücut dili ve oyunu önemlidir. Ancak kamera önü oyuncusu hatalarını yeniden çekebilme imkanına sahiptir. Küçük oynar, sesi önemli değildir ve başarısız biri bile tekrar tekrar deneyerek oyunculuk yapabilir.
Oysa tiyatroda bir hata olduğunda bunun kurtarılması doğaçlama ile mümkün olur. Oyuncu başarı bir hamleyle ya hatayı siler ya da silemez. Bu yüzden oyunculukta doğaçlamanın önemi oldukça büyüktür.
Doğaçlama Yapmak Ya da Yapmamak
Bazı oyuncular vardır ki hangi rolü canlandırırsa canlandırsın aynı enerjiyi verir. Kendini oynar ve başarılı olmaz. Sadece güzel olduğu için tercih edilir ve bir iki başarılı rolden sonra seyircinin ilgisini çekmemeye başlar. Bu oyuncularda doğaçlama yeteceği yoktur.
Çünkü bir oyuncu empati, doğaçlama ve uygulama konusunda başarılıysa her rolün enerjisini farklı verir. Bazen masum bir genç, bazen kötü bir cani olabilen nadir oyuncu bulunur. Bu da her oyuncunun başarılı olup olmayacağı konusunu belirler ve yeteceği ortaya çıkarır.
